จันทิปรัมบะนัน (Candi Prambanan)
จันทิปรัมบานัน หรือจันทิโลโรจงกรัง (Loro Jonggrang) เป็นจันที่มีในศาสนาฮินดูที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในศิลปะชวาภาคกลางตอนปลาย สร้างขึ้นในราชวงศ์สัญชัยที่นับถือศาสนาฮินดูในราวพุทธศตวรรษที่ 15 และสร้างขึ้นหลังบุโรพุทโธเล็กน้อย
 |
| ที่มา : http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/98/Prambanan_Trimurti.jpg |
ความจริงปรัมบะนันเป็นชื่อหมู่บ้านแห่งหนึ่งทางตะวันออกเฉียงใต้ของบุโรพุทโธ ภายหลังนำมาเรียกจันทิที่ตั้งอยู่ในหมู่บ้านด้วย แต่ชาวพื้นเมืองส่วนใหญ่เรียกว่า “โลโร จงกรัง (Loro Jonggrang)” หมายถึง หญิงผอม อันมีที่มาจากนิทานพื้นเมือง และใช้เรียกแทนความหมายรูปแกะสลักนางทุรคาที่อยู่ภายในจันทิองค์กลางด้วย
 |
| ที่มา:https://www.airpano.com/360DegreeVirtualTour.php?3D=Prambanan-Indonesia |
เทวาลัยประกอบด้วย จันทิขนาดเล็กจำนวน 224 หลัง โดยล้อมรอบกลุ่มเทวาลัยประธาน ซึ่งอาจเทียบได้กับจันทิเซวูว่าซึ่งเป็นจันทิในพุทธศาสนาที่มีแผนผังแบบมณฑล เทวาลัยประธานนั้น ประกอบด้วยเทวาลัยจำนวน 8 หลัง โดยเทวาลัยประธานจำนวน 3 หลัง สร้างอุทิศให้กับตรีมูรติ อันได้แก่ เทวาลัยหลังกลางอุทิศให้กับพระศิวะ เทวาลัยหลังทิศเหนือ อุทิศให้กับพระวิษณุ และเทวาลัยหลังทิศใต้ อุทิศให้กับพระพรหม ส่วนเทวาลัยด้านหน้าอีกสามหลังนั้น เป็นเทวาลัยที่สำหรับพาหนะของเทพเจ้าทั้งสาม อันได้แก่ โคนนทิ ครุฑ และหงส์ ตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีเทวาลัยอีกสองหลังเล็กขนาบทั้งสองด้าน เทวาลัยหลังเล็กนี้คงสร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้กับพระสุริยะและพระจันทร์
 |
| ที่มา : http://granadela.blogspot.com/2015/02/narrative-text-about-roro-jonggrang.html |
แม้จันทินี้จะเป็นศาสนสถานของศาสนาฮินดู แต่สถูปจำลองหลายๆ องค์อยู่บนยอด มีลักษณะของสถูปแบบพุทธศาสนา จึงเชื่อว่าเป็นการผสมผสานระหว่างศาสนาฮินดูและพุทธศาสนา เดิมทีคงเป็นสถาปัตยกรรมแบบพุทธ แต่ต่อมาถูกปรับเป็นเทวาลัยแบบฮินดู เนื่องจากระยะนี้พุทธศาสนาได้เสื่อมลง มีการยอมรับนับถือศาสนาฮินดูมากขึ้น กษัตริย์ราชวงศ์ต่อมาได้หันมานับถือศาสนาฮินดู โดยเฉพาะกษัตริย์องค์สุดท้ายของชวาภาคกลาง ได้ให้มีการสร้างจันทินี้ให้เป็นทั้งเทวาลัยและสุสานของพระองค์ จึงมีการเกณฑ์แรงงานจำนวนมาก ทำให้ประชาชนลำบากยากแค้น ต่อมาได้ทิ้งร้างไปและย้ายราชสำนักไปอยู่ที่ใหม่ ซึ่งก็คือ ทางภาคตะวันออกของเกาะชวา จึงนับว่าเป็นการสิ้นสุดของศิลปะชวาภาคกลาง
แหล่งอ้างอิง: ปัญญา เทพสิงห์.(2548).
ศิลปะเอเชีย.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภัทรดิษ ดิษกุล.(2543).
ประวัติศาสตร์ศิลปะประเทศใกล้เคียง: อินเดีย, ลังกา, ชวา, จาม, ขอม, พม่า, ลาว. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.
เชษฐ์ ติงสัญชลี.(ม.ป.ป.).
จันทิปรัมบะนัน. สืบค้นเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 2560 จาก http://www.art-in-sea.com/th/data/indonesia-art/central-java-art/itemlist/category/33-candi-parambanan.html
เชษฐ์ ติงสัญชลี.(ม.ป.ป.).
จันทิปรัมบะนัน. สืบค้นเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 2560 จาก ww.sac.or.th/databases/seaarts/th/architectureth/อินโดนีเซีย/item/207-จันทิปรัมบะนัน.html
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น